На час за изразување и творење, со осмооделенеците искористивме работилница од прирачникот за Животни вештини, адаптирајќи ја работилницата за наши потреби. Приказната за виолетовите црви со портокалови линии и задачата да ги зачуваат, им беше поттик на учениците да создадат неколку литературни дела кои подоцна усно ги презентираа. Учениците работеа во четири групи и одлично се забавуваа. Тие низ работилницата го реализираа и еко-имплементирањето бидејќи низ активноста тие имаа дискусии и задача да ги заштитат црвите кои беа во изумирање.
Еве дел од делата кои произлегоа од часовите:
Изјави од научниците:
Ние сме истражувачкиот тим „ДАНИМ“ од Африка. Моментално ги изучуваме виолетовите црви со портокалови линии. Тие всушност биле обични црви кои живееле под земја. Со загадувањето на природата од страна на човекот, тие ја промениле својата боја. Значајни се за почвата затоа што ја прават поплодна. Со цел да ги заштитиме црвите треба постојано да засадуваме нови растенија и да не ја загадуваме природата. Ние, научниците, сакаме да ги поттикнеме сите жители на планетава да ги зачуваат виолетовите црви со една порака: ЗАСАДИ ДРВО,ЗАСАДИ ЦВЕТ СПАСИ ГИ ВИОЛЕТОВИТЕ ЦРВИ ОД ЦЕЛ СВЕТ.
Виолетови црви
Виолетовите црви (лат. violetus crvus), потекнуваат од праисториско време, а денес ги има само во Македонија, поточно во Прилеп.
Тие се многу специфични, бидејќи имаат портокалови линии по нивното тело. Мнозина ги користат црвите, при ловење на риби, како мамец на јадицата. Тие се познати по тоа што им овозможуваат на луѓето да ловат златни риби.
Ние, како научници, неколку години се обидуваме да најдеме решение, со цел да ги зачуваме овие вредни суштества… и по долго време поминато во истражување, пронајдовме начин со кој ќе се спречи уништувањето на ова природно богатство. Црвите треба да се сместат во посебни земјени базени, каде што се безбедни и е оневозможено нарушување на нивното здравје!
Песна:
Црви, црви, црви
Зошто ги убивате тие мали црвчиња
што живеат на дрвцина
црви црви црви
еднаш нека бидат и тие први
дајте им храна за да немаат мана
дајте им храна за да бидат без мана
и на гости да ве кана
и кафе да ви свара
и никој со никого да не се кара.
Драмски текст:
Трите црви и децата
(Трите црва седат во виолетовата градина со останатите пријатели црви)
Црв С: Слушајте Црв Е и Црв Т! Јас ова не можам да го трпам!
Црв Т: Што тоа?
Црв С: Сакам некоја авантура!
Црв Е: Ајде да избегаме!
Црв Т и Црв С: Ајде!
(бегаат кон планината и ги сретнуваат најнемирните деца во селото)
Црвите: Хиииииии!
Црв С : Човециии!
Црв Т: Што е тоа?
Црв Е: Бегајте!
Ивица: Еј Коле, види!
Никола: Што бе Иво? Што да видам?
Ивица: Абе виолетови црви!
Никола: Еј да! Слушнав дека ако ги запалиш испуштаат убава миризба.
Ивица: Чекај, имам чкорчиња!
Никола: Фрли им три!
(фрлаат и црвите бегаат)
Црвите: Леле! Бегајте! Брзо!
Никола и Ивица: Ахахахахахахаха! Уште…
(Доаѓа млекарот)
Никола: Еј види! Млекарот
Ивица: чичко Млекар!
(Млекарот истура млеко на огнот и ги трга децата за уво)
Ивица: Ауч! Ова болеше…
Млекарот: Така ви треба вас неранимајковци! Оставете ги црвите на мира, заслужуваат да живеат!
(црвите преплашени се заблагодаруваат и бегаат кон планините)
Црв Т: Ете ти авантура Црв С.
Расказ за виолетовите црви
Еден убав сончев ден, додека се шетавме со моите другари слушнавме силен вресок и се упативме кон местото од каде што доаѓаше. На улицата „Илинденска“ стоеше едно мало девојченце, на околу шест годишна возраст, со руса коса сплетена во две плетенки. Тоа беше многу исплашено. Го прашавме што се случило, а тоа ни одговори дека видело голем виолетов црв, кој што гори и умира. На ваквиот одговор прво се зачудивме, но потоа имајќи ја предвид возраста на детето, помисливме дека тоа измислува. Во тој момент, забележавме три исто такви виолетови црви коишто се движат по улицата. Одеднаш трите црви ни се приближија, но ние не се исплашивме од нив. Туку, ги погаливме по главите, а тие од страмежливост почнаа да трепкаат со очите, а на телото им се појавија портокалови црти. Во тој момент, движејќи се по улицата кон црвите се упатуваше еден многу забрзан автомобил. Тогаш, едно од другарчињата ја крена раката во знак автомобилот да ја намали брзината. Му објаснивме на возачот за црвите и тој ни беше благодарен што му помогнавме да избегне несакана ситуација. Исто така и црвите ни беа благодарни што ги спасивме од сигурна смрт. Така тие ни останаа верни пријатели и секогаш се не поздравуваат кога ќе не сретнат на улица.
мојата училница 