Учество на конференцијата „Развојните потреби во процесот на меѓуетничкa интеграција во образованието“

 

_DRG3894.jpgНа 12.6.2018 во хотелот „Холидеј Ин“ бев дел од конференцијата „Развојните потреби во процесот на меѓуетничкa интеграција во образованието“. Конференција која е реализирана од здружението Мировна Акција и Центарот за мировни студии од Загреб, дел од проектот Поддршка на процесот на интегрирано образование во училиштата.

На настанот се зборуваше за:

  • Значењето на процесот на меѓуетничка интеграција во образованието
  • Предизвици во спроведувањето на меѓуетничка интеграција во образованието (МИО)
  • Иднина и развој на интегрираното меѓуетничко образование во Македонија
  • Позитивни искуства во спроведување на меѓуетничкото образование

Како панелисти, но и како учесници во дискусиите беа многу значајни луѓе од образованието и невладиниот сектор, како на пример: Софи Бомонт (Програмски менаџер – Делегација на ЕУ), Зеќирија Хасипи (Директор на Бирото за развој на образованието), Антонела Стојаноска (Државен просветен инспекторат), Надица Костоска (Министерството за образование и наука), Ванчо Петрушевски (Заменик директор на Бирото за развој на образованието, Небојша Мојсовски (Македонски центар за граѓанско образование), Ана Битољану (Прва детска амбасада во светот Меѓаши), Ивана Милас (Нансен Дијалог Центар Хрватска), претставници од невладини организиации кои делуваат во оваа област, но и најмногу значајните за овој процес: наставниците и професорите заедно со нивните директори, кои беа дел од проектот.

Низ дискусиите се отворија многу прашања кои нЕ мачат низ процесот кој веќе пет години е дел од образовниот систем. Се заклучи дека тоа е многу важен процес кој е поврзан со иднината на оваа земја, но и процес кој не треба да се истурка на сила.

Незадоволството за задолжителноста, немањето финансиски средства и несоодветната едукација на наставниците за овој тип активности беа клучните работи кои го туркаат овој процес кон форма и прават контра ефекти.

Сепак, присутните натавници и професори, веќе докажани „борци“ во ова поле искажаа позитивни практики и споделија со сите сработени активности кои го красеа ѕидот на работната сала.

Еден прекрасен проект, една прекрасна конференција и можност за дискусија и повторно среќавање со новите пријатели.

 

Интегриран Еко-ден

DSC_0301.JPG

Интегрираниот еко-ден беше МИО-активност реализирана од двете основни училишта: „Климент Охридски“ и „Лирија“, во рамките на проектот „Поддршка на процесот на интегрирано образование во училиштата“ – спроведен од Мировна акција Прилеп-Тетово и Центар за мировни студии од Загреб, со финансиска поддршка од Европска Унија.

Тимот од шест наставници: Моника Богданоска, Дарко Јовески, Јулијана Талеска, Јусуф Синани, Африм Кера и Гордана Пажик направија концепт за реалзиација на активноста и во истата вклучија наставници и ученици.

Оваа активност им овозможи на наставниците кои досега немаа одржано МИО час да ја спроведат активноста.

Главната причина зошто се одбра Еко-ден беше да се прикаже на колегите вклучени во настанот, на децата, но и на сите кои ќе ја проследат активноста: ДЕКА ЕТНИЧКАТА ПРИПАДНОСТ НЕ ТРЕБА ДА СЕ МЕША СО РЕЛИГИОЗНАТА.

Сакавме во активностите да ги гледаме сличностите, да гледаме она што ни е задничко, а не да ги шетаме дечињата по цркви и џамии, да јадеме баклава и грав…

Досега спроведените МИО активности се фокусираат на генерализирања поврзани со една етничка група, при што се заброава на оние семејства кои не се религиозни или се дел од некоја друга религиозна заедница. Исто така, учејќи за некоја карактеристика на етничката заедница, не значи дека учиш за самите личности со кои ја спроведуваш активноста. Така нам ни беше најважно дечињата и колегите да се дружат заедно. Да разговараат и да се запознаат.

Мислиме дека успеавме во тоа. Еве врска до филмчето во кое накратко, низ фотографии е претставена активноста

ТЕАТАРСКА ПРЕТСТАВА „НИЕ-ВРАПЧИЊАТА“

ввв

Кога прв пат го прочитав романот „Ние – Врапчињата“ од Јордан Радичков, бев восхитена. Еве го Балканскиот Егзипери  – си реков. И посакав еден ден да ја поставам на сцена. Тој мој животен сон, еден од многуте –  ми се оствари. Благодарение на проектот „Поддршка на процесот на интегрирано образование во училиштата“ јас имав можност да го реализирам сонот. И тој сон беше уште поубав, бидејќи не го направив сама. Со мене, рамо до рамо стоеја колегите: Аднан Мехмети, Ирмела Папиќ, Јусуф Синани, Моника Богданоска, Дарко Јовески и Панде Магдеска – Николоска.

Исто така, тука се и дечињата кои сами ги сечеа парчињата, сами ги кроеја крилјата, сечеа хартија, лепеа, правеа врапчиња, смислуваа сцени, глумеа, остануваа до доцна на училиште… Благодарност и до Башким Керими, Евгенија Башеска и еден куп дечиња кои ни помогна со костимите; благодарност и до Влатко Николоски и Сара Нинеска – кои ја оживеаја сцената.

Оваа екипа од ентузијасти координираше 23 ученици од три училишта. ООУ „Климент Охридски“, ЦОУ „Лирија“ – Житоше и ООУ „Добре Јованоски“.

Поминавме месеци макотрпна работа. Заеднички средби во кои дечињата се запознаваа, се дружеа, градеа мостови и покажуваа дека можеме заедно да живееме. Релацијата Житоше- Прилеп – Долнени изроди многу заеднички средби полни со радост и убавина.

IMG_8176

Дечињата во целиот процес покажаа дека можеме заедно да направиме нешто што ќе биде убаво само ако нЕ има сите задно!

Неизмерно сум благодарна и на поддршката на „Мировна акција“, на Боро, Горан, Емрах, на скапоценото искуство на актерот Александар Тодески, кој е најмногу заслужен што овие дечиња блескаа на сцената. Им благодарам на сите дечиња и родители што дојдоа, и што нЕ поддржаа.

Ја оживеавме заборавената сала во Долнени. Мислам дека и таа се радуваше на чврчорењето на врапчињата.

This slideshow requires JavaScript.

Се надеваме дека овој проект нема да згасне овде, дека ќе нЕ има барем уште неколку пати, бидејќи овие деца освен тоа што ја оставаат на театарските штици енергијата, тие ја иссцртуваат иднината на оваа земја, ги разобличуваат стереотипите, ги рушат предрасудите,  покажуваат како треба да се живее!