Centropa – семинар со поддршка на Меморијалниот центар на холокаустот во Скопје

32687922_1728576240554390_5388204345923731456_o.jpg

Од 4 до 6 мај ја имав несекојдневната можност да бидам дел од шестиот по ред семинар во „Меморијалниот центар на холокаустот“ во Скопје. Имено се работи за семинар за наставници припремен и спроведен од ЦЕНТРОПА со поддршка на Меморијалниот центар на холокаустот.

Невладината организација од Австрија најпрвин почнала со собирање приказни, интервјуа и фотографии на Евреи кои пострадале или преживеале во холокаустот. Сето тоа го складирале во базата на податоци на интернет. Еден ден решиле од тие интервјуа да прават документарни филмови за кои подоцна им текнало да ги користат во настава.

Токму поради тоа се најдов и јас на семинарот. Наставници и професори од Македонија, Хрватска, Словенија и Србија беа дел од прекрасно случување од кое многу се научи.

Семинарот се одвиваше во просториите на Меморијалниот центар. Наставниците добивавме едукација од вработените од Центарот која вклучуваше и историја на Сафардските Евреи, поединости за Евреите од Македонија, злогласниот период на депортација во Треблинка… и прошетка низ новата поставка во музејот која што ми остави многу силен впечаток.

Маја Суша заедно со вработените во Центарот беа добри домаќини кои ги делеа истите цели со сите нас: да научиме што било, да споделиме и да работиме на тоа – никогаш да не се повтори.

Три работи ме воодушевија:

  1. Можноста на филмовите да се искористат во процесот на меѓуетничка интеграција – податливи, сведочат за тоа колку е важно да се има соживот, за тоа дека многу лесно може историјата да се повтори…
  2. Дискусиите со колегите и споделувањето на добри практики: часови, проекти, интеграции…
  3. И потребата на организаторите да ги претстават Евреите како сите нас, односно да ги претстават онакви какви што навистина се – исти како нас!!! Свесноста за тоа дека е време да се излезе од позицијата на жртви, да се крене глава, да се оди напред и да не биде холокаустот единствена асоцијација за Евреите.

Она што сакам да го споделам е линкови од документарните филмови, од кои ќе издвојам неколку:

ДРУГИОТ ПАТ http://www.centropa.org/node/83049

ПРЕЖИВУВАЊЕТО ВО САРАЕВО http://www.centropa.org/centropa-cinema/prezivjeti-u-sarajevu-prijateljstvo-za-vrijeme-rata

ТРИ ВЕТУВАЊА http://www.centropa.org/centropa-cinema/matilda-kalef-three-promises

РИФКА И ЕЛВИРА http://www.centropa.org/centropa-cinema/rifka-and-elvira-coming-age-time-war

И особено го препорачувам македонскиот филм БЕНО И РОЗА http://www.centropa.org/centropa-cinema/beno-and-roza-kamhi-years-make-their-own?subtitle_language=

Ги има уште, но не сум ги изгледала сите… сигурно ќе се најдат уште поинтересни и попогодни за настава…

Во иднина со идеите кои ги видов таму и со соработката на моите драги колешки по историја и граѓанско образование, верувам дека ќе произлезат добри практики кои ќе ги споделиме со сите.

 

МИО – проект: „Над разликите“

 

Една од работите кои ме прават особено среќна е тековниот проект „Над разликите“. Проект кој се реализира со три училишта: ООУ Климент Охридски, ООУ Кирил и Методиј с. Канатларци, ООУ Лирија с. Житоше. Во групите учествуваа ученици Македонци, Албанци, Турци и Бошњаци. Проектот „Над разликите“  е поддржан од „Здружението Мировна акција Прилеп/Тетово во партнерство со Центарот за мировни студии од Загреб во рамки на проектот „Поддршка на процесот на интегрирано образование во училиштата” кој што е финансиран од Делегацијата на Европската Унија во Македонија и ЦИВИКА Мобилитас.

This slideshow requires JavaScript.

Досега се реализирани две средби на кои учениците се дружат, играат и творат креативни работи. Првата средба беше во паркот кај Судот, а втората средба во ООУ „Климент Охридски“. На двете средби учениците низ игровни активности се запознаваа и се дружеа. Имаа можност заедно да дружат четири етнички групи, да зборуваат на своите јазици и пак сите да се разбираат. Тренерите исто така зборуваат на својот јазик и секоја активност се парафразира – по моделот на Нансен интегрираното образование. Методот на парафразирање беше новост за мене. Доста ми се допадна и мислам дека беше несекојдневно искуство за сите. Секој тренер, претходно, во подготовките знае која активност следи. Тренерот назначен за таа активност го дава објаснувањето на свој јазик, а останатите тренери парафразираат што кажал/ла тој/таа. Значи не се работеше за класично, стерилно преведување, туку парафразирање. Учениците ја имаа слободата да зборуваат на кој јазик што сакаа, се слушаше понекогаш и англиски, француски и германски и сите се разбиравме. Богатството на јазици и опуштената атмосфера беа доказ колку убаво и лесно може да се живее заедно.

Трененрскиот тим: Аднан Мехмети, Јулијана Талеска, Ферди Булут, Ирена Трајкоска и Мирела Зијад – Шкријели се пет наставници од трите училишта кои го поддржуваат процесот и волни се за заедничка работа и градење на ново општество и подобро место за живеење. Тимот е обучен за вакви активности: дел од колегите преку Нансен – моделот за интегрирано образование, а дел преку обуките на Мировна акција и Центар за мировни студии – Загреб. Исто така дел од тренерскиот тим се членови на СИТ тимовите во своите училишта. Таа мешавина на искуства го носи квалитетот на целиот процес. Но пред сЕ волјата на колегите и желбата да се работи заедно.

IMG_20180427_181503.jpg

Мојата лична мотивација поврзана со овие активности ја најдов и кај останатите колеги. Се радувам на таа случајност и заедно со нив одиме над разликите!

Да се надеваме дека ќе има уште вакви проекти!

 

 

 

Проект CINEDIVERSITY

 

dsc_6958.jpgПроектот  CINEDIVERSITY е проект на USAID за граѓанско учество преку стипендирање на млади преку LEAD MK програма, со цел младите, во рамки на нивни проекти, да придонесат во напредок на општеството на културното и образовното ниво.

Нашата поранешна ученичка Анастасија Бошкоска, како координатор на проектот ни овозможи да реализираме прекрасна активност.

Ученици од ООУ „Добре Јованоски“ и ООУ „Климент Охридски“ заеднички работеа на кратки stop motion – филмови кои сами ги смислија.

Активностите беа проследени со игри за запознавање и градење на група. Учесниците беа ученици од различни етнички групи и во групите имаше и инклузирани ученици кои го збогатија настанот и придонесоа финалниот производ да биде уште поубав.

Соработката со колешката Падне Николоска продолжува, а поддршката од дефектологот Светлана Миоковиќ – Томеска е многу значајна.