На 13 јуни, во 13:30 часот, малата, интимна, скромна, но мнооогу мнооогу театарска сцена на Детскиот театарски центат на Бит Пазар беше прекрасно гнездо од кое летнаа нашите „врапчиња“.

Пријатната атмосфера не ја направија само „врапчињата“ и сцената, тоа го направи публиката. Исполнета со драги колеги и пријатели, љубители на театарот, актери и претставници од невладиниот сектор кои се рамо до рамо со сите нас во желбата за подобро утре. ИМ БЛАГОДАРАМ ОД СРЦЕ НА СИТЕ ШТО ДОЈДОА!!!

„Врапчињата“ го имаа најубавиот настап досега. Се почувствуаа како вистински актери. Го дишеа воздухот кој вибрираше од штиците и цилкурилаше низ сите нас во салата.

Беше прекрасно да гледаш како луѓето уживаат во она што си го работел и си сакал да излезе баш така!

Благодарност безброј пати на сите луѓе, а ги имаше многу, што дадоа дел од себе, од своето слободно време, за ова што ќе ни остане како една убава убавина – силна како лавина!!!

Кога прв пат го прочитав романот „Ние – Врапчињата“ од Јордан Радичков, бев восхитена. Еве го Балканскиот Егзипери  – си реков. И посакав еден ден да ја поставам на сцена. Тој мој животен сон, еден од многуте –  ми се оствари. Благодарение на проектот „Поддршка на процесот на интегрирано образование во училиштата“ јас имав можност да го реализирам сонот. И тој сон беше уште поубав, бидејќи не го направив сама. Со мене, рамо до рамо стоеја колегите: Аднан Мехмети, Ирмела Папиќ, Јусуф Синани, Моника Богданоска, Дарко Јовески и Панде Магдеска – Николоска.

Исто така, тука се и дечињата кои сами ги сечеа парчињата, сами ги кроеја крилјата, сечеа хартија, лепеа, правеа врапчиња, смислуваа сцени, глумеа, остануваа до доцна на училиште… Благодарност и до Башким Керими, Евгенија Башеска и еден куп дечиња кои ни помогна со костимите; благодарност и до Влатко Николоски и Сара Нинеска – кои ја оживеаја сцената.

Оваа екипа од ентузијасти координираше 23 ученици од три училишта. ООУ „Климент Охридски“, ЦОУ „Лирија“ – Житоше и ООУ „Добре Јованоски“.

Поминавме месеци макотрпна работа. Заеднички средби во кои дечињата се запознаваа, се дружеа, градеа мостови и покажуваа дека можеме заедно да живееме. Релацијата Житоше- Прилеп – Долнени изроди многу заеднички средби полни со радост и убавина.

Дечињата во целиот процес покажаа дека можеме заедно да направиме нешто што ќе биде убаво само ако нЕ има сите задно!

Неизмерно сум благодарна и на поддршката на „Мировна акција“, на Боро, Горан, Емрах, на скапоценото искуство на актерот Александар Тодески, кој е најмногу заслужен што овие дечиња блескаа на сцената. Им благодарам на сите дечиња и родители што дојдоа, и што нЕ поддржаа.

Ја оживеавме заборавената сала во Долнени. Мислам дека и таа се радуваше на чврчорењето на врапчињата.

This slideshow requires JavaScript.

Се надеваме дека овој проект нема да згасне овде, дека ќе нЕ има барем уште неколку пати, бидејќи овие деца освен тоа што ја оставаат на театарските штици енергијата, тие ја иссцртуваат иднината на оваа земја, ги разобличуваат стереотипите, ги рушат предрасудите,  покажуваат како треба да се живее!