Автобиографија

Наставната единица Автобиографија оваа година ја сработивме на овој начин:

Во издание на Просветно дело има една едиција НЕВЕРОЈАТНИ ПРИКАЗНИ. Една од тие книги е и 20 НЕВЕРОЈАТНИ ЕКО ХЕРОИ. Во едицијата направени се автобиографии за многу познати луѓе. Една од тие автобиографии е и автобиографијата на Грета Тунберг. (тоа во реалност не е напишано од неа, но стилот и начинот на раскажување содржи автобиографски елементи и е одличен за основно).

Илустрација од книгата

Започнавме со разговор за Грета Тунберг. Дел од учениците чуле и знаеја, па споделија некои информации. Ја прочитавме „нејзината автобиографија“ од книгата и изгледавме едно промотивно видео:

Тука се отвори и кратка дискусија: дали некој од нив направил нешто слично или планира да биде дел од некоја еколошка акција.

Бидејќи наставната единица е поим за автобиографија, се вративме на теореткиот дел и учениците ја запишаа дефиницијата: Автобиографијата е литературно-научен вид творба во која авторот го раскажува својот живот, сопствените доживувања, а ги изнесува и условите во кои живее и работи.  Ги изделивме научните карактеристики наспроти литературните од претходно прочитаниот текст.

Сепак би било погрешно на овој час ако не се споменат автобиографиите на Прличев и Цепенков, па затоа во вториот дел од часот се читаат извадоци и се објаснуваат – бидејќи јазикот на кој се пишувани е тешко разбирлив за учениците.

Особено интересен е извадокот за тоа како Марко го добил својот прекар Цепенко:

„Татко ми се викаше Коста Марков Цепенков. Дедо ми беше от село Ореоец, Прилепско и работеше самарџилак во Прилеп. Деда ми јаз не го зафтасаф. Татко ми прикажуаше за деда ми, како му го клале прекарот Цепенко. Еден неделен ден бил обуен со едни бели гајчи, многу разцепени, дури до газот, и излегол настред село да играт со децата. Едно [г]о виделе и му свикале: „Марко Цепенко, Марко Цепенко”,и от тои ден беше му останало прекарот Цепенко.“

На крајот од часот учениците добијаа наставен лист: Фејкбук (Fakebook), кој всушност претставува копија на Фејзбук ѕид. Запишуваа статуси и податоци за нив. Односно креираа своја автобиографија.

Учество на Еду-конференција

5

На четвртата Еду-конференција имав можност да се претставам со работилницата „Чекор напред“. Поточно се работи за техника која ја искористив за реализација на наставната единица „Социјални песни“.

 

Во наставниот процес сум седум години. Целта на моите часови е учениците да се заинтересираат за наставната единица, но и да ја совладаат на неконвеционален начин (онаму каде што тоа е можно).

Ја избрав наставната единица „Социјални песни“ бидејќи мислам дека е многу важна. Особено во ова време во кое што живееме. Гледајќи ја пасивноста, сеедноста, неодговорноста кај младите луѓе… ужаснува. Социјалната лирика е одлична лекција за нив. Но не предадена преку анализа на песна од Кочо Рацин и Коле Неделкоски во која учениците ќе бараат стилски изразни средства и поетски слики. Треба да се прочитаат обајцата, но претходно учениците треба да бидат спремни за нив. Да знаат што да читаат од тие песни.

Она што е омилено кај основците, а верувам и кај средношколците е „играњето улоги“. Затоа техниката ЧЕКОР НАПРЕД е одлична за воведување на учениците во наставната единица Социјална лирика.

Еве како течеше работилницата:

Замолив 13 доброволци да извлечат од картичките кои претходно ги направив

Бројот може да биде поголем, во зависност од бројот на учениците во одделението. Можат да се повторат истите улоги, но да се внимава да се нагодат во насока на претставување на реалната состојба во општеството. Убаво е улогите да бидат извлечени од опкружувањето во кое што живеат децата, за да им бидат поблиски.

картички за печатење (овде во ворд документ се улогите кои ги користев)

Учесниците истапуваат еден чекор напред кога ќе ја слушнат изјавата која се согласува со нивната улога. Штом се заврши со читањето на улогите, побарав сите да разгледаат каде се и да ја прочитаат својата улога. Еден по еден. Учесниците беа изненадени и искрено зборуваа за она што го доживеаја. На најдолната линија од општеството беа бездомникот и детето без родители, потоа работниците во фабрики, самохрани родители, наставници… за на врвот на претставеното општество да видат ќерка на американски амбасадор во Македонија и сопственичка на конфекција…

Потоа се започнува дискусија во која учесниците најпрво споделуваат како се чувствуваа во улогата и што мислеа за другите што чекореа/не чекореа. Дискусијата на самата работилница беше кратка, во неможност поради времето, но со учениците може да трае подолго. Сепак, од она што се дискутираше, се увиде која е моќта на техниката и колку многу може да им разјасни на учениците како настануваат мотивите за создавање на социјалните песни.

Потоа низ неколку слајдови им го претставив на учесниците понатамошниот тек на часот. (презентацијата) Учениците учесници во работилницата ги искажуваат своите чувства и тоа се запишува на таблата…така се доаѓа до мотивите на авторите кои пишуваат социјални песни и така учениците се спремни за читање на социјална лирика.

Социјални песни ЧЕКОР НАПРЕД (Презентација која што ја користев на работилницата)

 

Поим за социјални песни

index
Учениците имаа задача дома да поразговараат со родителите, гугал, википедија или некој близок за следниве поими:
Continue reading