Денес, на часот на Одделенската заедница ја работевме работилницата „Цвеќе на пријателството“. Дел од темата: Формирање, одржување и прекинување врска. Учениците од VI – 2 научија дека без меѓусебна поддршка, соработка, доверба и почитување нема другарство и пријателство.

Работилницата се состоеше од воведен круг – загревње со играта: „Ветрот дува“,

потоа сите седат во круг. Во кругот има една празна столица. Лицето до кого од десната страна се наоѓа празната столица повикува некој да седне на неа на следниот начин: „Го повикувам, име на некој ученик, да седне до мене затоа што…
.” Во продолжение на реченицата секој кажува нешто позитивно за лицето што го повикува, нешто добро што направил или некоја негова позитивна карактеристика. Откако повиканото лице ќ е седне на празното столче, се појавува ново празно столче. Лицето на кое новото празно столче му се наоѓа од десна страна повикува некј друг да седне на него по истиот принцип како претходно. Се продолжува сè додека сите не бидат повикани од некого да седнат до нив. Лицето што е повикано еднаш, не може да биде повикано повторно од некој друг.

Учениците се поделени во пет различни групи. Наставникот ги прашува учениците дали знаат што му е потребно
на едно цвеќе за да расте. Децата наведуваат одговори, а наставникот само ги повторува во знак на одобрување и
потпрашува што уште. Потоа, на секоја група и` дава текст кој одговара на поимите што се дел од ливчињата на цветот. По задачата се започнува дискусија:

Учениците се делат во парови. Едниот од парот е водач, а другиот го следи. Тој што следи треба да ги затвори очите, а водачот ќ е го фати за рака/рамо и ќ е треба да го прошета околу училницата и при тоа цело време да внимава да биде безбеден, да не се удри некаде. Потоа паровите ги менуваат улогите.